Na jaren dienst te hebben gedaan als anestheticum, wordt de NMDA-receptorantagonist ketamine steeds meer ingezet in de behandeling van pijn. In Nederland is de S(+)- ketaminevariant beschikbaar voor de behandeling van perioperatieve en complexe chronische pijn, maar op de intensive care ook als analgosedativum. In de behandeling van perioperatieve pijn wordt aangeraden om de ketamine te combineren met een opioïd (bijv. PCA-morfine). Dit leidt tot een afname in misselijkheid/braken en opioïdconsumptie. In chronische pijnpatiënten zijn er duidelijk aanwijzingen dat lage doses ketamine (20-40 mg/h) al een sterk analgetisch effect sorteren. In het geval van chronisch regionaal pijnsyndroom type-1 treedt langdurige pijnstilling op (weken tot maanden), zelfs na een korte intraveneuze behandeling. Een belangrijk nadeel van ketamine is optreden van psychomimetische bijwerkingen. Deze zijn echter dosisafhankelijk, goed te behandelen door toevoeging van een benzodiazepine en verdwijnen vrijwel direct na het staken van de infusie.