Prehospitale endotracheale intubatie

Door op 16-03-2012

Endotracheale intubatie (ETI) is de gouden standaard voor het ‘zekeren’ van de luchtweg. De vraag of het toepassen van ETI in de prehospitale setting een gunstige invloed heeft op de prognose van vitaal bedreigde patiënten, is al geruime tijd onderwerp van discussie. Klinische studies geven hieromtrent geen uitsluitsel. Dit komt voornamelijk door beperkingen in de validiteit en in de mogelijkheid resultaten te extrapoleren. Wel blijkt dat ETI in de prehospitale setting lastiger is uit te voeren en met meer complicaties gepaard gaat dan ETI uitgevoerd in het ziekenhuis. Daarom dient prehospitale ETI alleen toegepast te worden door hulpverleners met een ruime ervaring met deze techniek, tenzij er geen andere mogelijkheden zijn om een vrije luchtweg te verkrijgen. Beademing door middel van masker en ballon, eventueel met behulp van een orofaryngeale luchtweg, kan altijd overwogen worden als alternatief. De toegevoegde waarde van de zogenaamde ‘supraglottische luchtwegen’ lijkt in de prehospitale setting vooralsnog beperkt.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Avis, H.J.
Kooij, F.O.
Leeuw, M.A. de
Thema Hoofdartikel
Accreditatie 1,2 accreditatiepunten
Publicatie 16 maart 2012
Editie A&I - Jaargang 4 - editie - Editie 1, 2012

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel weet u waarom resultaten van onderzoek naar de waarde van prehospitale endotracheale intubatie (ETI) variëren en waarom geen eenduidig antwoord gegeven kan worden op de vraag of het toepassen van prehospitale ETI de prognose van vitaal bedreigde patiënten verbetert. U realiseert zich dat het toepassen van ETI in de prehospitale setting veelal niet eenvoudig is en gepaard gaat met een verhoogd risico op complicaties. Tot slot bent u op de hoogte van de in Nederland geldende richtlijnen ten aanzien van prehospitale ETI.