De pathofysiologie van hersenzwelling na een ernstig schedeltrauma is complex. Naarmate de tijd na het letsel verstrijkt, worden bepaalde processen meer of minder belangrijk, maar uiteindelijk wordt hersenzwelling altijd veroorzaakt door een toename in celvolume (cytotoxisch oedeem), bloedvolume (hyperemie), interstitieel volume (vasogeen oedeem) of een combinatie van deze factoren.Interventies kunnen derhalve gericht zijn op: 1. het voorkomen van cerebrale hypoperfusie en cytotoxisch oedeem (met vasopressors en osmotherapie); 2. het voorkomen van cerebrale hyperperfusie (met hyperventilatie, anesthetica en koeling); of 3. het voorkomen van extravasatie van vocht (met antihypertensiva, colloïdale infusies en diuretica). In dit artikel wordt de relatie tussen deze - soms tegenstrijdige - behandeldoelen besproken, waarbij een rationele keuze afhankelijk zal blijken te zijn van de tijd die is verstreken sinds het trauma en de functionele toestand van de cerebrale autoregulatie en bloed-hersenbarrière.