Om de zorg voor vitaal bedreigde kinderen te optimaliseren moeten verschillende technische, menselijke en organisatorische factoren worden aangepakt. Onder stress werkt het brein suboptimaal en specifieke spoedsituaties kunnen voor een individuele zorgverlener zeldzaam zijn, waardoor kennis en kunde niet altijd paraat zijn. Het multidisciplinair trainen van de opvang van vitaal bedreigde kinderen en het gebruik van cognitieve leidraden kunnen helpen om deze zorg te verbeteren. Ook het standaardiseren en evalueren van deze zorg kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan de kwaliteit van zorg.
Auteurs |
Koers, L.
Peros, T.E. Ward, C.S. Preckel, B. |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 1 september 2022 |
Editie | A&I - Jaargang 14 - editie 3 - Editie 3, 2022 |
Na het lezen van dit artikel: