De laatste tientallen jaren is de overleving van ernstig verbrande patiënten sterk verbeterd dankzij de ontwikkeling van gecentraliseerde brandwondenzorg, verbeterde resuscitatie, infectiepreventie, toediening van energie- en eiwitrijke voeding en vroege sluiting van de brandwonden. Grote brandwonden leiden tot lokale en systemische effecten met vasodilatatie, capillaire lekkage van vocht en eiwitten en een chronische hypermetabole respons. Veel voorkomende complicaties zijn overresuscitatie, infecties en orgaanfalen. De aanwezigheid van inhalatieletsel is van invloed op de morbiditeit en mortaliteit.
| Auteurs |
Hené, I.Z.
Gardien, K.L.M. Vloemans, A.F.P.M. Knape, P. |
|---|---|
| Thema | Nascholingsartikel |
| Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
| Publicatie | 10 december 2018 |
| Editie | A&I - Jaargang 10 - editie 4 - Editie 4, 2018 |
Na het lezen van dit artikel hebt u kennis verworven over de opvang en eerste behandeling van patiënten met ernstige brandwonden. U kent de pathofysiologie van de hypermetabole respons op het letsel. Daarnaast hebt u geleerd welke verschillende soorten inhalatieletsel worden onderscheiden. U bent in staat de ernst van de brandwonden in te schatten, resuscitatie te starten aan de hand van de parklandformule en u weet welke patiënten naar een brandwondencentrum moeten worden verwezen.
