Neurohumorale controle van vasculaire circulatie

Door op 13-05-2009

De neurohumorale controle van de cardiovasculaire functie is een complex equilibrium. Contractiekracht van het hart, prikkelgeleiding, hartfrequentie, vasoconstrictie en vasodilatie worden nauw gereguleerd door afgifte van hormonen met een directe of indirecte werking, in samenwerking met het parasympatisch en sympatisch zenuwstelsel. Stoffen als catecholamine, atriaal natriuretisch hormoon, brein natriuretisch hormoon, endotheline, renine en angiotensine, zijn voorbeelden van hormonen met een selectieve maar krachtige werking op de cardiovasculaire circulatie.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Meer, B.J.M. van der
Thema Hoofdartikel
Accreditatie 0,8 accreditatiepunten
Publicatie 13 mei 2009
Editie A&I - Jaargang 6 - editie - Editie 4, 2014

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel kent u de belangrijkste hormonen betrokken bij de cardiovasculaire circulatieregeling. Op basis van de beschreven fysiologische mechanismen kunt u de aangrijpingspunten van medicatie benoemen. Tevens heeft u begrip van de invloed van het centraal zenuwstelsel op het hart en heeft u kennis van de interactie tussen de humorale mechanismen en het centraal zenuwstelsel.