Coronairlijden leidt tot een grote morbiditeit en mortaliteit. Veel van de kennis wordt beschreven uitgaande van de mannelijke patiënt, maar er zijn aanzienlijke verschillen tussen mannen en vrouwen. Veel risicofactoren wegen bij vrouwen zwaarder dan bij mannen; vrouwspecifieke risicofactoren komen bij de obstetrische anamnese naar voren. De klinische presentatie van vrouwen verschilt van die van mannen, waardoor de diagnose gemist kan worden. Met name postmenopauzale vrouwen ontwikkelen het bekende obstructieve coronairlijden, maar jongere vrouwen hebben regelmatig klachten op basis van endotheeldisfunctie zonder obstructief coronairlijden: hier spreekt men van de genderparadox. Het diagnostisch proces is bij mannen en vrouwen vergelijkbaar, maar de behandeling van vrouwen blijft vaak achter: de gendergap. Vrouwen met coronairlijden hebben een slechtere prognose dan mannen, maar dit lijkt grotendeels te verklaren door het slechtere risicoprofiel van vrouwen en niet door het vrouwelijk geslacht an sich.