Hib-vaccinatie sinds 1993 heeft ervoor gezorgd dat de incidentie van epiglottitis bij kinderen sterk is gedaald. Epiglottitis lijkt hierdoor steeds meer een ziekte van volwassenen te worden. Aan de hand van een ziektegeschiedenis wordt duidelijk dat het na het stellen van de diagnose epiglottitis via nasofaryngoscopie van belang is snel te behandelen met antibiotica, de patiënt zorgvuldig te observeren en een goed luchtwegplan te hebben. Zo worden complicaties als negatievedruk-longoedeem voorkomen. Bij epiglottitis zijn communicatie tussen behandelaars en adequaat handelen vitaal, omdat het anders zomaar fataal kan aflopen.
| Auteurs |
Borne, B. van den
Snoeck, M.M.J. |
|---|---|
| Thema | Casuïstiek |
| Accreditatie | 0,5 accreditatiepunten |
| Publicatie | 21 september 2011 |
| Editie | A&I - Jaargang 3 - editie - Editie 3, 2011 |
Na het lezen van deze casuïstiek kent u de klinische verschijnselen en behandeling van epiglottitis. U herkent de hogeluchtwegobstructie die gepaard kan gaan met epiglottitis en bent op de hoogte van de adviezen over luchtwegmanagement. U hebt kennisgenomen van negatievedruklongoedeem, een complicatie na een acute luchtwegobstructie, en kent ook hiervan de juiste aanpak.