Een duikongeval: niet altijd decompressieziekte

Door op 21-09-2010

Decompressie ziekte is een mogelijk levensbedreigende complicatie van duiken. De therapie bestaat uit zogeheten recompressie met hyperbare zuurstof en moet zo snel mogelijk worden toegepast. Er worden twee “duikongevallen” met dodelijke afloop gepresenteerd, beide behandeld met hyperbare zuurstof i.v.m. verdenking op decompressie ziekte. Een 46-jarige vrouw wordt benauwd tijdens een duik en verliest het bewustzijn. Zij krijgt basic life support, Na de recompressie therapie bleef zij buiten bewustzijn als gevolg van postanoxische encephalopatie. De uiteindelijke diagnose was hyperthyreoidie met een gedilateerde cardiomyopatie. Een tweede casus betreft een 28 jarige man die tijdens onderwaterpolo wedstrijd onwel werd. Hij ontwikkelde neurologische symptomen suggestief voor hersenstam ischemie. Ook hier werd gestart met hyperbare zuurstof. Gedurende deze behandeling verslechterde zijn toestand en uiteindelijk komt de patiënt te overlijden Bij obductie bleken er multipele dissecties van de arteriae vertebralis. Deze twee casus laten zien dat niet elk duikongeval optreed ten gevolge van decompressie ziekte.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Sluijs, A.F. van der
Horn, J.
Thema Bijzondere patiënten
Accreditatie 0,8 accreditatiepunten
Publicatie 21 september 2010
Editie A&I - Jaargang 2 - editie - Editie 3, 2010

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel heeft u kennis genomen van het feit dat decompressieziekte een mogelijk levensbedreigende complicatie van duiken is. Dit behoeft onmiddellijke en adequate behandeling. Het ontstaansmechanisme van de ziekte en de therapie worden beschreven. Er komen twee gevallen aan de orde van patiënten die behandeld zijn in een decompressietank met hyperbare zuurstof. Beide keren blijkt een andere oorzaak dan decompressieziekte ten grondslag te liggen aan de aandoening van de patiënt.