Adequate behandeling van hersendode orgaandonoren is extreem belangrijk. Er zijn weinig gerandomiseerde studies ten aanzien van orgaandonatie, maar uit de literatuur blijkt wel dat goede donorbehandeling een verbetering geeft van de functie van de donororganen en van het aantal organen dat getransplanteerd kan worden. Dit geldt vooral voor de functie van het hart en de longen. Dit artikel is een samenvatting van de nieuwe richtlijn Donorbehandeling als onderdeel van het modelprotocol Orgaan- en weefseldonatie 2011 van de Nederlandse Transplantatie Stichting. Het is een samenvatting van de beschikbare literatuur en geeft een gericht handvat in de praktijk van donorbehandeling. Deze richtlijn is grotendeels gericht op problemen bij hersendode orgaandonoren, maar ook bij non-heartbeating donoren kunnen hemodynamische instabiliteit of pulmonale afwijkingen optreden. De behandeling is dan hetzelfde tot de ondersteuning gestaakt wordt.