Beeldvorming van kunstklep-endocarditis

  • 00Inleiding
  • 01Kunstklependocarditis
  • 02Echocardiografie
  • 03Peroperatieve slokdarmecho
  • 04CTA
  • 0518F-FDG PET-CTa
  • 06Toekomstperspectieven
  • 07Conclusie
  • 08Reacties (0)

Samenvatting

Jaarlijks worden er in Nederland ongeveer 7.000 kunsthartkleppen geïmplanteerd. Deze klepprothesen kunnen kort na operatie, maar ook jaren later, geïnfecteerd raken. Men spreekt dan van kunstklependocarditis: een ernstige complicatie met een hoog mortaliteitsrisico. Patiënten presenteren zich soms met aspecifieke symptomen, en de huidige diagnostische middelen (zoals bloedkweken en echocardiografie) schieten regelmatig tekort. Nieuwe toepassingen van beeldvormingstechnieken zoals CT-angiografie en 18F-FDG PET-CT bieden uitkomst, mits goed uitgevoerd en rekening houdend met hun beperkingen. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten, waaronder recente ontwikkelingen en enkele valkuilen van het toepassen en beoordelen van deze beeldvormingsmodaliteiten in de context van kunstklependocarditis besproken.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Swart, L.E.
Scholtens, A.M.
Tanis, W.
Valkema, R.
Nieman, K.
Krestin, G.P.
Budde, R.P.J.
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 16 december 2016
Editie A&I - Jaargang 8 - editie 4 - Editie 4, 2016

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel weet u wat een hartklepvervanging inhoudt en met welke complicaties deze gepaard kan gaan. U hebt een indruk gekregen van het risico op, en de gevaren van kunstklep-endocarditis en beseft hoe lastig het kan zijn om de diagnose kunstklep-endocarditis te stellen. U weet welke nieuwe beeldvormingstechnieken hierbij een belangrijke rol kunnen spelen, begrijpt wat hun beperkingen zijn en waarop u moet letten bij de uitvoering en beoordeling van deze beeldvormingsmodaliteiten.