Het aantal patiënten met chronische nierfunctiestoornissen neemt toe. De behandeling van deze groep patiënten vraagt kennis van fysiologische veranderingen om zo de grote kans op mortaliteit en morbiditeit te verminderen. Vooral de behandeling van patiënten met terminale nierinsufficiëntie en chronische dialysepatiënten dient met kennis en voorzichtigheid te geschieden.
Auteurs |
Meinders, A.J.
Bruins, P. |
---|---|
Thema | Hoofdartikel |
Accreditatie | 0.75 accreditatiepunten |
Publicatie | 29 juni 2013 |
Editie | A&I - Jaargang 5 - editie - Editie 2, 2013 |
Na het lezen van dit artikel bent u op de hoogte van de problematiek rondom patiënten met preterminale/chronische nierinsufficiëntie, die een operatie ondergaan en eventueel postoperatief op de IC worden opgenomen. Aan de orde komen de definitie van nierfunctiestoornissen, de acute noodzaak van niervervangende therapie ter behandeling van longoedeem, hyperkaliëmie en acidose, alsmede de invloed van diverse behandelmethoden op de uiteindelijke overleving.