Ik tref Arthur aan de vooravond van een lezingencyclus die hij in het Midden-Oosten zal geven over een van zijn grote passies binnen de IC-geneeskunde: het optimaal voeden van de IC-patiënt. Natuurlijk gaan ook wij het over voeding hebben. Als er iets in ontwikkeling is binnen de IC-geneeskunde is het dat wel. De jarenlange ‘strijd’ tussen het Europese continent en de Amerikaanse inzichten is binnen de voeding zeer zichtbaar. Maar alles is relatief: in een groot deel van de wereld (Midden-Oosten en Zuidoost-Azië) wordt er nog ‘gewoon’ parenterale voeding gegeven in plaats van enterale voeding. Nog veel werk aan de winkel dus.