Vroege herkenning en behandeling van de vitaal bedreigde patiënt

Van een reactieve naar een proactieve aanpak?

Door op 23-09-2016
  • 00 
  • 01Inleiding
  • 02It’s the system, stupid!
  • 03Chain of prevention
  • 04‘Dutch approach’
  • 05Hoe nu verder?
  • 06Reacties (0)

Samenvatting

Vrijwel alle Nederlandse ziekenhuizen hebben afgelopen tien jaar een spoedinterventiesysteem (SIS) geïmplementeerd om de vroege herkenning en behandeling van vitaal bedreigde patiënten te verbeteren. Een recente meta-analyse en een Nederlandse multicenterstudie leveren bewijs dat een SIS wordt geassocieerd met een daling van het aantal reanimaties en de mortaliteit. Een SIS omvat een afferent, een efferent en een borgingsdeel. De ‘Dutch approach’ draagt zorg voor een tweetrapssysteem, hetgeen betekent dat in het afferente (activatie-)gedeelte de rol van de hoofdbehandelaar geborgd wordt.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs So, R.K.L.
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 23 september 2016
Editie A&I - Jaargang 8 - editie - Editie 3, 2016

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel hebt u inzicht in de problematiek rondom de vitaal bedreigde patiënt. U weet wat een spoedinterventiesysteem (SIS) is, waarvoor het dient, uit welke onderdelen het bestaat en wat de ‘Dutch approach’ behelst. Verder bent u op de hoogte van de richting waarin het SIS zich gaat ontwikkelen.